چکیده
رله ها کلیدهایی هستند که مدارات را به صورت الکترومکانیکی یا الکترونیکی باز و بسته می کنند.این کلیدها مدارات الکتریکی را توسط باز و بسته کردن کنتاکت های مدارات دیگر کنترل می کند.
مقدمه
متن مقاله
- ساختار یک رله
- نحوه عملکرد رله
- قطعات داخلی رله
رله یک تجهیز حفاظتی و کلیدزنی اتوماتیک بوده که قادر به تشخیص شرایط غیر عادی مدارهای الکتریکی می باشد. این تجهیزات هنگام دریافت یک یا چند سیگنال الکتریکی مانند ولتاژ و جریان، کنتاکت های بار را باز و بسته می کنند. رله ها در مکان هایی که نیاز به کنترل مدار بوسیله یک سیگنال کوچک و یا کنترل چندین مدار توسط یک سیگنال باشد استفاده می گردد.رله را ژوزف هانری در سال ۱۸۳۵ میلادی اختراع کرد. عملکرد اصلی این تجهیز ، قطع یا وصل کنتاکت برای خاموش یا روشن کردن کلید، بدون دخالت انسان و به کمک یک سیگنال می باشد. رله ها عمدتا برای کنترل کردن مدار توان بالا توسط یک سیگنال توان پایین مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین رله ها بهترین وسیله برای عایق گالوانیک بین ولتاژهای بالا و پایین در یک مدار می باشند.
ساختار یک رله
طراحی یک رله الکترومکانیکی به صورتی است که دارای تعداد کمی قطعه مکانیکی شامل آهنربا ، تیغه متحرک، کنتاکت ، یوغ و یک فنر/ قاب / پایه می باشد، این قطعات در تصاویر داخلی رله زیر نشان داده شده است. تمامی این قطعات به صورت منطقی مرتب شده اند تا به یک رله تبدیل شوند.
قطعات داخلی رله
آهنربای الکتریکی : یک آهنربای الکتریکی نقش مهمی در داخل رله ایفا می کند. این قطعه یک فلز است که ویژگی مغناطیسی ندارد، اما می تواند به کمک یک سیگنال الکتریکی به یک آهنربا تبدیل شود.هنگام عبور جریان از هادی، خاصیت آهنربایی پیدا می کند . بنابراین، هنگامی که یک فلز که با سیم مسی سیم پیچی شده و توسط یک منبع مناسب تغذیه شود، این فلز می تواند به عنوان یک آهنربا عمل کرده و فلزات را در محدوده خود جذب کند. تیغه متحرک: تیغه متحرک یک قطعه فلزی ساده است که روی یک محور یا یک پایه به صورت متعادل قرار گرفته که می تواند توسط کنتاکت متصل به آن مدار را قطع یا وصل کند. کنتاکت: هادیهایی هستند که درون دستگاه وجود دارند و به ترمینال ها وصل شده اند. یوغ : یک قطعه فلزی کوچک است که بر روی هسته نصب شده و زمانی که هسته مغناطیس می شود ، تیغه را جذب و نگه می دارد. فنر(سفارشی): تعداد کمی رله به فنرنیاز ندارند ، درصورت استفاده از آن ، فنر به یک انتهای تیغه متصل می شود تا بتواند به آسانی حرکت کند.می توان به جای یک فنر، از یک پایه فلزی استفاده کرد.
نحوه عملکرد رله
در رله‌ها یک آهنربای الکتریکی وجود دارد که با استفاده از یک ولتاژ کم، باعث مغناطیس شدن هسته و حرکت دادن یک صفحه شده و باعث اتصال دو سر ترمینال خواهد شد. در عکس زیر، اگر ترمینال سیم پیج به ولتاژ پایین مثل ۵ ولت متصل شود، اتصال مشترک پایین آمده و در این حالت اتصال NC جدا شده و به اتصال NO متصل می شود. و اگر ولتاژ ۵ ولت قطع شود، فنر موجب کشیده شدن صفحه به سمت بالا شده و اتصال را از NO قطع کرده و به NC متصل می‌کند. شما توسط پایه مشترک که بین دو ترمینال NC و NO حرکت می‌کند می توانید حالت پیش فرض خاموش یا روشن را برای رله در مدار خود انتخاب کنید.
پایه ها:
COIL: این دو پایه به سیم پیچ متصل هستند و با دادن ولتاژ به این دو پایه، رله فعال/غیرفعال می شود، درواقع همان کار قطع و وصل کردن رله را انجام می دهند.
NC: (مخفف Normally Closed) در حالت عادی باز بوده و این پایه به پایه مشترک (COM) وصل نیست ، زمانی که رله فعال می شود این دو پایه به هم وصل می شوند.
NO: (مخفف Normally Open) درحالت عادی بسته بوده و این پایه به پایه مشترک (COM) وصل است و رله غیرفعال می باشد.
COM: این پایه هم، پایه مشترک است که در حالت عادی به NC وصل بوده و زمانی که رله فعال شده به NO وصل می شود. COM مخفف کلمه common می باشد.
منبع: برنیکا
