Google Fact Check
یکی از دغدغههایی که اینترنت و دنیای مجازی برای استفادهکنندگان از آن دارد خبرهای کذب و دروغی هست که گاها در سطح این فضا منتشر میشود و گاها میتواند نتایج نامطلوبی بر زندگی و حتی تصمیمگیریهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و… داشته باشد. گوگل مدت زمانی هست که سعی در ارائه یک راهکاری برای حل این مشکل دارد و بخصوص بعد از انتخابات آمریکا و حرفو حدیثهای فراوان در انتشار خبرهای دروغین و کذب بخصوص در سطح فیس بوک، گوگل چندی پیش قابلیت خاصی مبنی بر راستی آزمایی از اخبار را در نتایج سرچ خود ایجاد نموده است و بعد از نسخههای اولیه خود آن راه عمومی نموده است. در این قابلیت گوگل با استفاده از سایتهای معتبر خبری مانند سایت politifact و snopes , … سعی نموده اخبار مهمی که احیانا در سرچها مطرح میشه را راستیآزمایی نماید و در سرچ خبر میزان صحت آن را نیز مشخص نماید. البته این قابلیت در نسخههای اولی برای اخباری که در آمریکا و انگلیس مهم بود فعال بود و هم اکنون سعی نموده وسعت آن را گسترش دهد. این قابلیت قسمتی از سرچ اخبار را به خود اختصاص میدهد و در پایین نتایج وضعیت راستیآزمایی و همچنین سایتی که به آن اشاره میشود را اعلام میکند.
قابلیت راستی آزمایی برای تمامی ناشرها
مثالهای بالا همگی از سایت Snopes بوده اما در حال حاضر به تمامی ناشرهای واجد شرایط قابلیت راستیآزمایی داده شده است. برای مثال در شکل زیر منبع دیگری نیز برای راستیآزمایی نشان داده شده است.
ارائه نتیجه گیری های متناقض:
با توجه به اینکه گوگل تمامی معیارهای کنترل راستیآزمایی را اعمال می نماید ممکن است در مواردی نتیجههای متناقض و ناهمسو با یکدیگر مشاهده گردد. گوگل در بلاگ خود به این موضوع اشاره نموده است:” این اطلاعات برای تمامی جستجو ها در دسترس نخواهد بود و ممکن است ناشران مختلف در مقابل یک ادعا به نتیجهگیریهای متفاوتی رسیده باشند و لذا به منظور قضاوتهای بهتر توسط کاربر، نتایج ارائه نخواهد شد. همچنین علی رغم این که ممکن است نتایج متفاوت ارایه گردد میزان پذیرش اصالت یک ادعا توسط کاربر در تعامل با میزان شفافیت اطلاعات و نوع منبع اطلاعاتی خواهد بود”. همچنین این ویژگی جدید ممکن است مورد سوءاستفاده سایتهای افراطی و غرضورز قرار گیرد به نحوی که اقدام به ارائه صرفا ظاهر نتیجه راستی آزمایی در سایت خود نمایند. چرا که هر سایتی میتواند مدعی انجام راستیآزمایی در مورد مطالب خود گردیده و با قراردادن متادیتاُ تایید مطالب خود را منبع خبری اصیل نشان دهند. لذا شفافیت در ارائه منابع و روشهای مورد استناد امریست ضروری،درضمن علی رغم استناد شما به منابع خود، این موضوع به معنی معتبر بودن آن منابع نیز نخواهد بود.
الگوریتم داور نهایی
به هرحال نشانهگذاری به تنهایی کافی نیست. برای حل این مشکل، گوگل الگوریتم جستجوی خود را برای تعیین اینکه آیا یک ناشر یک “منبع موثق” محسوب میشود یا خیر ارائه داده است. حال باید دید منابع موثق کدامند و چگونه تعریف میشوند. گوگل صراحتا این موضوع را روشن نمیکند و در مطالب مندرج در سایتSearch Engine Land تنها و بطور کلی به الگوریتمها و معیارهای متعدد خود جهت تعیین موضوع اشاره مینماید. گوگل سایتهایی که محتوای آنها برخلاف دستورالعملهای جهانی است مانند ترویج خشونت،نفرت و… را به رسمیت نمیشناسد. اما این محدودیت نیز نمیتواند از انتشار اخبار جعلی در برخی سایتها جلوگیری نماید. برای مثال، یک جستجو با عنوان: “آیا جهان مسطح است؟” احتمالا نیازی به راستیآزمایی نداشته باشد مگر اینکه مقالهای، به همین منظور و عنوان ایجاد شده باشد.حال اگر یک نفر زمانی را برای انجام راستیآزمایی آن صرف کند، الگوریتم فرض را بر این میگذارد که این سایت معتبر و موثق است. در پایان گوگل این نکته را متذکر شده که داشتن قابلیت راستیآزمایی باعث افزایش رتبهی آن مقاله و ارتقا به صفحهی اول گوگل نمیشود.
منبع: سیسوگ