کالیبراسیون سنسور

برخی اوقات بصورت شانسی امکان دارد یکی از ثابت‌ها با دقت کافی مشخص شود به‌طوری‌که دیگر نیازی به کالیبراسیون آن ثابت خاص نباشد. در همان سنسور دمای ذکر شده‌ی اتصال PN، شیب b معمولا برای یک مقدار معین و نوع مشخص نیمه‌هادی، مقداری ثابت است. به‌عنوان مثال اگر مقدار b برای یک نوع انتخاب‌شده از دیود 0.002268V/°C- باشد، سپس یک کالیبراسیون تک‌نقطه‌ای برای یافتن a=v1+0.00268t1 موردنیاز است.

برای توابع غیرخطی بسته به مدل ریاضی تابع انتقال، امکان‌ دارد بیش از دونقطه، موردنیاز باشد. هر تابع انتقال، می‌تواند توسط یک چندجمله‌ای مدل شود و بسته به دقت موردنیاز، تعداد نقاط کالیبراسیون باید انتخاب شود. از آنجایی‌که کالیبراسیون ممکن است یک فرآیند زمان بر باشد، برای کاهش هزینه در تولید، به‌حداقل رساندن تعداد نقاط کالیبراسیون بسیار مهم است.

روش دیگر برای کالیبره کردن تابع انتقال غیرخطی، استفاده از تقریب تکه‌ای است. همانطور که قبلا بیان شد؛ هر بخش از یک منحنی زمانی‌که به اندازه‌ی کافی کوچک باشد؛ می‌تواند خطی درنظر گرفته‌شود و با معادله ( S= a + bs )، مدل‌سازی شود. سپس، یک انحنا توسط خانواده‌ای از خطوط مستقیم ( خطی ) توصیف می‌شود که هرکدام ثابت‌های a و b خود را دارند. در طول اندازه‌گیری، باید تعیین کرد که یک ولتاژ خروجی خاص S در کجای منحنی قرار دارد و مجموعه‌ای از ثابت‌های a و b مناسب را برای محاسبه‌ی مقدار یک محرک مربوطه s از معادله‌ی یکسان با معادله‌ی 4 انتخاب کنید.

برای کالیبره‌کردن سنسورها، برقراری و حفظ درست دقت و صحت استانداردهای فیزیکی لازم برای محرک‌ مناسب ضروری است. به‌عنوان مثال، برای کالیبره‌کردن سنسورهای دمای تماسی، یک حمام آب با کنترل دما یا یک حفره‌ی “چاه خشک” ( dry-well ) نیاز است. برای کالیبره‌کردن حسگرهای مادون قرمز، به یک حفره‌ی جسم سیاه ( blackbody cavity )، نیاز است. کالیبراسیون یک رطوبت‌سنج، به یک سری محلول نمک اشباع برای حفظ رطوبت نسبی ثابت در یک ظرف دربسته و غیره، نیاز دارد. باید به وضوح درک کرد، که دقت سیستم سنجش، مستقیما به دقت کالیبراتور وابسته است..