کابل کواکسیال کابلی مسی است که به علت وجود مس در ساختارش و همچنین دیگر اجزای سازنده‌ی آن، از تداخل سیگنال‌ها جلوگیری می‌کند. نام این کابل به این دلیل انتخاب شده که کواکسیال، کانالی فیزیکی دارد که سیگنال‌های الکتریکی را منتقل می‌کند. این کانال فیزیکی شامل یک هادی فیزیکی است که لایه‌ی عایق رسانا را پوشانده است.
کابل کواکسیال چیست؟
کابل کواکسیال
کابل کواکسیال که با نام کابل هم‌محور نیز شناخته می‌شود، کابلی است با مغز رسانایی داخلی که اطراف آن را عایق نارسانای منعطفی پوشش داده است. در سال 1880 بود که الیور هویساید مهندس و ریاضیدان انگلیسی این کابل را اختراع کرد. البته که جهان برای استفاده از این کابل حدود 60 سال صبر کرد و شرکت AT&T برای نخستین بار در سال 1940 این کابل را عرضه کرد. در ابتدا از کابل‌های کواکسیال در شبکه‌های اترنت اولیه استفاده می‌کردند که این کابل سرعت 10 Mbps را پشتیبانی می‌کرد.
کابل کواکسیال کابلی مسی است که به علت وجود مس در ساختارش و همچنین دیگر اجزای سازنده‌ی آن، از تداخل سیگنال‌ها جلوگیری می‌کند. نام این کابل به این دلیل انتخاب شده که کواکسیال، کانالی فیزیکی دارد که سیگنال‌های الکتریکی را منتقل می‌کند. این کانال فیزیکی شامل یک هادی فیزیکی است که لایه‌ی عایق رسانا را پوشانده است.
ساختار کابل کواکسیال
کابل کواکسیال یک لایه مرکزی دارد که هادی الکتریکی بوده و رسانا است. این لایه‌ی مرکزی سیمی نازک است که هم می‌تواند ساده باشد و هم به هم تابیده. بر روی این لایه‌ی مرکزی، لایه‌ای بافته شده و مشبک از جنس مس یا فلز وجود دارد و در انتها نیز لایه‌ی بیرونی کابل تمامی این اجزا را می‌پوشاند.
کاربرد کابل کواکسیال
همان‌طور که گفته شد؛ کابل کواکسیال به دلیل ساختارش از تداخل سیگنال جلوگیری می‌کند. از این کابل در شبکه‌های اترنت اولیه استفاده می‌کردند. همچنین به دلیل استفاده از این کابل در تلویزیون و برای اتصال به آنتن، به کواکسیال کابل آنتن نیز گفته می‌شود. کابل کواکسیال در رسانه‌ی اتصال اترنت در دیتاسنترها نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت که با گذشت زمان کابل‌های جفت به هم تابیده جای این کابل را گرفت. اتومبیل، هواپیما، تجهیزات نظامی و پزشکی، آنتن تلویزیون و اتصال اترنت در انترپرایزها و دیتاسنترها تعدادی از کاربردهای کابل کواکسیال است که این موضوع نشان می‌دهد که کابل کواکسیال هم کابلی خانگی و هم کابلی تجاری است.
انواع کابل کواکسیال
انواع مختلفی از کابل کواکسیال در بازار وجود دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به:
1- Hard-line
در کابل کواکسیال هارد لاین، سیم مسی به شکل کانالی گرد درآمده و محافظی از ترکیب آلومینیوم و مس آن را پوشانده است. کاربرد این نوع کابل در اتصال ترانسمیتور به آنتن است.
2- Triaxial
کابل تریاکسیال همان‌طور که از نام آن پیداست لایه‌ی محافظ سومی نیز دارد که از سیگنال انتقالی محافظت می‌کند. این کابل در انتقال ویدیو کاربرد دارد.
3- Rigid-line
کابل ریجیدلاین دو کانال مسی دارد که شبیه به لوله‌ی غیرقابل تاشو عمل می‌کند. از این کابل برای مصارف داخلی و بین ترانسمیتورهای فرکانس قوی رادیویی استفاده می‌شود.
4- Radiating
نوع آخری از کابل کواکسیال که در این مقاله بررسی خواهیم کرد؛ کابل رِیدیاتینگ نام دارد. از این کابل در آسانسور و تجهیزات نظامی استفاده می‌کنند و ساختاری شبیه به کابل ردلاین دارد. تفاوت این کابل با کابل رد لاین طول موج فرکانس رادیویی است.
RG کابل
همان‌طور که انواع مختلف کابل کواکسیال را بررسی کردیم، علاوه بر تفاوت در ساختار و اجزای سازنده، تفاوت کابل‌های کواکسیال در اندازه و امپنداس آن‌ها است. اندازه‌ی کابل به کلفتی کابل گفته می‌شود و با متغیری به نام RG که مخفف کلمه‌ی Radio Guide اندازه گرفته می‌شود. هر چه که عدد RG بزرگ‌تر باشد، نشان‌دهنده این است که هسته‌ی هادی مرکزی کابل باریک‌تر است و می‌توان از آن کابل برای انتقال داده‌ها در فاصله‌های بیشتر از 500 متر استفاده کرد.
منبع: متاالکترونیک
