پرونده قطعات تقلبی الکترونیکی – قسمت اول

مدتی است که به دلیل نارضایتی همکاران، ناچار شدم پرونده یک جنایت را بررسی کنم. یک جنایت وسیع و بین‌المللی یک تجارت سیاه، تجارت قطعات تقلبی الکترونیکی! تجارت قطعات تقلبی الکترونیکی در چین، بسیار رشد پیداکرده‌است.

انبوهی از بردهای الکترونیکی، ضایعات کارخانه‌ها و… از راه دریا به کشور هنگ‌کنگ می‌رود و در آنجا نیز به مرز چین ترانزیت و یا قاچاق می‌شود.

در چین و بخصوص منطقه شنزن، کارگاه‌هایی جهت بازسازی(ReNew) و حتی جعل قطعات الکترونیک وجود دارد. در ادامه راهکارهایی جهت شناسایی قطعات تقلبی الکترونیکی معرفی خواهد شد. پیش‌از هر چیزی شایان ذکر است که خرید کلیه قطعات بایستی از مراجع رسمی و معتبر انجام گیرد. البته متأسفانه در کشور ما قطعات تقلبی و بازسازی‌شده بسیار زیاد هستند. بیشتر جعل قطعات، شامل نیمه‌هادی‌ها و به‌خصوص آی‌سی‌ها است.

همچنین جعل قطعات به چند روش صورت می‌پذیرد:

• فروش قطعه‌ی دست دوم بجای قطعه‌ی جدید
• قطعه‌هایی که مشخصات ضعیف‌تری دارد و بجای قطعه‌ی اصلی عرضه می‌شود.
• قطعاتی که در آزمون‌های QC شرکت سازنده، مردود شده‌اند و به‌نحوی به بازار قاچاق‌شده‌است.
• قطعه‌ی معیوب بجای قطعه اصلی عرضه می‌شود.

گزارشات ما اطلاعات خوبی را در‌برداشت، همچنین گفته میشود که “پدر خوانده” در چین کارگاه‌های زیادی دارد، توی بعضی‌از این کارگاه‌ها، مزد کارگران بسیار ناچیز است.

چند‌روز بعد یک گزارش به دست ما رسید:

راهکارهای جلوگیری از دریافت قطعات تقلبی الکترونیکی

• خرید از فروشگاه‌ها و تأمین‌کنندگان معتبر.
• تست‌های بصری و فیزیکی.
• تست‌های توصیه‌شده توسط کمپانی سازنده.
• تست‌های مخرب بر روی نمونه‌ها.

ما از ساده‌ترین ابزارهای لازم برای شناسایی قطعات تقلبی الکترونیکی شروع‌خواهیم‌کرد. شما به تمام ابزارهای استاندارد برای دست‌زدن به قطعات حساس الکترواستاتیک نیاز دارید.
برای تشخیص قطعات تقلبی الکترونیکی شما همچنین باید یک میکروسکوپ با حداقل بزرگنمایی X33 داشته باشید. همچنین مهم‌است که شما یک دوربین نصب‌شده بر روی میکروسکوپ خود داشته‌باشید. بعضی‌از فرآیندهای تشخیص قطعات تقلبی الکترونیکی، شما را مجبور به ارسال کپی عکس‌ها به منابع مختلف برای ارزیابی آن‌ها می‌کند. علاوه‌بر یک میکروسکوپ، شما نیاز به یک حلال برای بررسی طولانی‌بودن دوام علامت‌گذاری‌های چاپ‌شده روی قطعه دارید. استون یک ماده شیمیایی رایج برای این تست است، اما روش پیشنهادی یک حلال کمتر سخت است ترکیبی از ۳ذره معدنی و یک بخشی الکل است. این مخلوطی است که در استاندارد نظامی MIL-STD-883 (روش ۲۰۱۵.۱۳) برای تعیین مقاومت چاپ روی قطعات بکار می‌رود.

با ما همراه باشید تا در قسمت دوم این مقاله شما را با انواع راه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کارهای عملی برای تست قطعات تقلبی الکترونیکی آشنا کنیم.

منبع: سیسوگ